Detective (2)

Er is een verdachte bijgekomen.
Hoewel de criminelen vis, schelpdieren, parfum en chemicaliën achter slot en grendel zitten (de uitslag van de allergoloog bewees dat ik inderdaad overgevoelig voor ze ben), blijft mijn huid aangevallen worden door een onbekende agressor. Ik heb daarop tarwe aan een verhoor onderworpen en daarna zuivel en ten slotte histaminen. Histaminen zitten in vrijwel alle voedingswaren, dus dat was leuk. Ik kon alleen nog glutenvrij brood eten en salades (zonder spinazie en tomaat) en bruine rijst. Maar, nee, de histaminen waren niet schuldig, want mijn nek bleef rood, of eerder: hij werd steeds roder.
De detective in mij ging in gedachten weer terug naar Amsterdam. Was er niet nog een regeltje waar mijn dieet aan moest voldoen? En toen herinnerde ik mij het advies van iemand om tijdens een detox geen producten met gist te eten. Ik liet brood, azijn, sojasaus en champignons liggen – alles wat ik afgelopen weekend juist in grote hoeveelheden heb gegeten, want in die producten zitten geen histaminen. Hoofdverdachte is dus gist, zeker nu mijn moeder heeft bekend dat zij vroeger ook overgevoelig was voor fungi. De vraag is alleen: levende of dode gist? Als ik ook allergisch ben voor gistresidu, dan zou ik van de rode wijn moeten afblijven, maar daar dronk ik in Amsterdam juist liters van. Het mysterie is nog niet opgelost.