Kundera

Voor wie nog niet op de hoogte is: lees hier over de polemiek rondom Kundera.

Het is nog onduidelijk of hij schuldig is, maar het ziet er niet best voor hem uit. Waar documenten opduiken, is ontkennen moeilijk. Tenzij de documenten vervalst zijn – Kundera heeft waarschijnlijk genoeg vijanden in Praag achtergelaten. Maar schuldig of niet, onmiddellijk vraag ik me af: maakt het wat uit? Natuurlijk had ik die vraag ook bij Grass kunnen stellen (en bij talloze andere schrijvers en filosofen), maar Grass is niet een van mijn favoriete schrijvers. Van het werk van Milan Kundera las ik alles, of in ieder geval 95%. En veel ervan meer dan eens.
Maakt het wat uit? Zal ik zijn boeken met minder plezier en intellectuele voldoening lezen indien hij schuldig is? Nee. De kwaliteit van zijn oeuvre staat los van de auteur, zelfs als hij morgen besluit zijn conciërge om het leven te brengen. En bovendien: de auteur, zoals ik hem via zijn personages en vertelstemmen heb leren kennen, heeft zich in mijn optiek nooit voorgedaan als heilig boontje. Waarom wordt er van schrijvers toch zo’n hoog moreel standaard verwacht? Waarom telt een fout bij hen zo zwaar? Omdat ze een voorbeeldfunctie in de maatschappij vervullen? Omdat anderen hen tot held hebben verheven? Waarom worden gerenommeerde auteurs zo snel aan de schandpaal genageld? Ik vrees dat het hierop neerkomt: gevallen helden zijn de beste helden.