Carl Jung
Het is belangrijk en heilzaam ook te spreken over onbegrijpelijke dingen.

(Over leven na de dood, 1952)

De psycho-analyticus Jung, leerling van Freud, verzet zich tegen de verwetenschappelijking van de wereld. Kritisch rationalisme heeft de gedachte van een leven na de dood uitgebannen en dat maakt het voor veel mensen onmogelijk hun mythische ervaringen te verwerken. Als er stelselmatig genegeerd wordt, dat dromen betekenis hebben en wellicht openingen bieden om met andere werelden te communiceren, raakt de mens gefrustreerd. Om zaken als het onderbewuste en de dood te begrijpen, moeten we het onszelf toestaan er over te spreken in niet-wetenschappelijke termen. Jung is voorstander van fabels en mythen en meent dat die verhalen soms dicht bij de waarheid liggen. Misschien had Jung in een leven na zijn dood de volgende uitspraak gedaan om Wittgenstein postuum de mond te snoeren: Waarover men niet spreken kan, daarover moet men sprookjes vertellen.