Lucia, de hoofdpersoon van de roman die
in 2004 de Libris-prijs won, wordt in haar jeugd getroffen door een ziekte
die haar gezicht ernstig verminkt. Vervolgens is zij overgeleverd aan
de blikken van anderen en wordt haar leven bepaald door de wijze waarop
anderen op haar reageren. Totdat ze een sluier gaat dragen.
Het boek belicht het thema van zien en gezien worden op verschillende
manieren. Bijvoorbeeld: moeten we iets kunnen zien om het te kunnen waarderen
of is het juist de onzichtbaarheid van iets wat ons aantrekt?
Voordat Lucia ziek wordt, heeft ze een affaire met niemand minder dan
Casanova. Ze zijn hopeloos verliefd op elkaar en toch lacht hij haar uit,
als hij niet begrijpt waarom ze hem vol ontzag het water in haar glas
toont. Hij vindt het niet wonderlijk hoe water de vorm aanneemt van de
houder, het glas, de kan of de beek. Lucia is overstuur en vreest dat
ze het water nooit meer bijzonder zal vinden. Pas jaren later beseft Casanova
wat hij toen had moeten zeggen om haar te troosten: Waarom zou een wonder
geen wonder zijn alleen omdat een ander het niet ziet?
|