Milan Kundera
schrijft romans zoals anderen filosofische of wetenschappelijke boeken
schrijven. Een roman is voor hem een onderzoek of een experiment en is
daarom niet geheel vrijblijvend. Als een boek geen onbekend terrein ontdekt,
is het volgens Kundera zelfs immoreel.
Toch is de taak van een schrijver heel anders dan de taak van een filosoof.
Een filosoof onderzoekt de werkelijkheid in een abstracte ruimte en probeert
dat wat (waar) is, te beschrijven. De schrijver gebruikt karakters, personen
om naar de werkelijkheid te kijken en verkent daarom niet de werkelijkheid,
maar het bestaan. Met andere woorden: een schrijver beschrijft niet wat
er is, maar wat er kan zijn. De roman stopt niet bij de feiten van de
werkelijkheid, maar onderzoekt het bestaan, het veld van menselijke mogelijkheden.
|