Jean-Paul Sartre
'En me choisissant, je choisis l'homme.'
(L'existentialisme est un humanisme, 1946)

De kern van het existentialisme van Sartre is dat de existentie van de mens vooraf gaat aan zijn essentie. Hij bedoelt hiermee dat een mens geboren wordt en dus bestaat, voordat de essentie van deze mens is vastgesteld. Voor een ding is het anders. Een ding bestaat alleen, omdat het een specifiek doel heeft, omdat het is voorbestemd ergens voor te dienen. De mens heeft echter geen specifieke natuur of goddellijke bedoeling: een mens bestaat voordat hij door welk concept dan ook gedefinieerd kan worden.
Een mens is met andere woorden vrij om zichzelf te definiëren. Vanaf de geboorte kan ieder mens voor zichzelf een project ontwerpen. Om die reden is een mens dus verantwoordelijk voor zijn eigen leven en voor wat hij is geworden. Sartre gaat zelfs nog een stap verder: in het kiezen van onszelf, in het vormgeven aan ons leven, creëren wij een beeld van de mens zoals wij vinden dat de mens zou moeten zijn. We zijn daarom niet alleen verantwoordelijk voor ons leven, maar ook voor dat van alle mensen.