Na afloop leefde iedereen op
Gisteren op het Institut Néerlandais was een kleine, maar voorname groep mensen verzameld. Drie schrijvers, Charlotte Mutsaers, Stefan Brijs en Tomas Lieske waren uitgenodigd om te komen praten over…ja, over wat precies? Twee intelligente critici, de een van Le Monde…
Lenterige lichtheid
Op een terras waar meer dan dertig Parijzenaren en toeristen zijn neergestreken, loopt een mager meisje rond met een enorm serveerblad. Op deze onverwacht mooie dag staat ze er alleen voor en van haar illusieloze blikken leid ik af, dat…
Praatstad
Mijn broer en ik doorkruisen de stad. Van Montparnasse naar Hôtel de Ville en Places de Vosges. Of we zijn ambitieuzer en wandelen vanaf de linkeroever eerst naar het park Monceau en vervolgens over de lange boulevard Hausmann naar het…
Oponthoud
Als schrijver heb ik het recht me uit de wereld terug te trekken om me te concentreren op mijn werk. Tegelijk voel ik de plicht met de wereld in contact te staan omdat schrijven anders wel heel solipsistisch kan worden.…
Tijdloos
Tien jaar geleden, toen ik van Parijs niet meer gezien had dan Place du Tertre en Le Tour Eiffel, was ik zo brutaal me in te schrijven voor een semester aan de Sorbonne. Wie filosofie studeerde, moest in het land…
In Parijs
Enige tijd geleden hoorde ik dat er een boek zou worden gepubliceerd over de stad waarin ik woon van een auteur die een paar jaar jonger is dan ik: In Parijs, van Olivier van Beemen. Wanneer ik over een nieuwe…