Vegetarisch

Laat ik er maar eens een stukje aan wijden, want mensen vragen het me vaak: waarom ben je vegetariër?
Soms vragen ze het met een valse glimlach waarin dedain ligt verscholen of met een beschuldigende blik op mijn leren laarzen, alsof iemand die geen vlees eet dubbel zo zondig is om het vel van een beest te dragen. De manier waarop het aan me gevraagd wordt, geeft me vaak het idee dat ze denken het antwoord al te kennen: vegetariërs eten geen vlees omdat ze het zielig vinden voor het geslachte dier.
Het is een hardnekkig misverstand dat alle vegetariërs mensen zijn met een overschot aan medelijden. En het is eveneens een misverstand dat alle vegetariërs hun eetwijze aan de rest van de wereld willen opdringen. Hierbij een persoonlijk en gedetailleerd antwoord om een beetje van die hardnekkigheid weg te beitelen.

Ik eet overwegend vegetarisch omdat ik in het algemeen meer van groenten en granen houdt dan van vlees of vis. Dit vindt men meestal moeilijk te geloven. Want hoe smaakt witlof zonder ham? Stamppot zonder spekjes? Paella zonder kip? Vleeseters kunnen zich soms moeilijk voorstellen hoeveel smaak verse, goede, biologische producten hebben, omdat ze groenten vaak alleen als detail beschouwen, zo goedkoop mogelijk aanschaffen en geloven dat even koken in water genoeg is. Maar gooi een taaie runderlap maar even in kokend water en eet het zonder boter, saus of zout. Lekker is dat evenmin. De smaak van gerechten zit ‘m in de kwaliteit van de producten en de expertise waarmee ze bereid worden. En van een Kamut pasta met gegrilde groenten, geroosterde pijnboompitten en zongedroogde tomaten geniet ik meer dan van een stukje varkensfilet met gekookte aardappelen. Kwestie van voorkeur.

Ik eet overwegend vegetarisch omdat ik graag gezond leef. Zodra iemand met kanker wordt gediagnosticeerd raadt de arts hen een (overwegend) vegetarisch dieet aan. Waarom? Omdat een overschot aan dierlijk eiwit het natuurlijk herstellend vermogen van ons lichaam tegenwerkt. Omdat vlees er soms een week over kan doen om te verteren en hoe langer voedsel in je darmen blijft, hoe meer kans er is op de ontwikkeling van schadelijke bacteriën. Waarom pas ‘herstellend’ gaan eten als je ziek bent? Ik beweer niet dat het voor iedereen het gezondste is om geheel vegetarisch te eten. Er zitten juist ook veel goede en noodzakelijke stoffen in (orgaan)vlees en vette vis. Ik zeg alleen: ik eet geen dagelijkse biefstuk om dezelfde reden als dat ik geen dagelijkse slagroomtaart eet. Over de slechte invloed van suiker op het menselijk lichaam moet ik een andere keer maar eens iets schrijven.

Ik eet overwegend vegetarisch omdat ik de huidige vleesproductiemachine, ook wel bio-industrie genoemd, een milieuschadelijk, wreed en ongezond systeem vind. Wanneer een kok mij in de Zwitserse Alpen een keer per jaar een ree aanbeveelt, die hij onlangs legaal heeft geschoten, eet ik misschien een reebiefstuk. Wanneer een boer mij in Normandië een keer per jaar een lam aanbeveelt, dat buitendijks op het gras is opgegroeid, eet ik misschien een lamsbout. Maar wanneer de lokale supermarkt mij een ondefinieerbaar lapje aanprijst, verpakt in doorschijnend plastic en afkomstig uit een fabriek waar het naar hormonen en antibiotica stinkt, zeg ik: nee dank u. Ik heb niets tegen vleeseters, tegen producten van leer, tegen het doden van een dier om je gezin te voeden. Ik heb alleen iets tegen het energieslurpende fokken van vee en tegen de weg waarop het vlees ons bord bereikt. Een boycot als een vorm van protest.

Samengevat: vegetariërs van tegenwoordig zijn niet uitsluitend hippies die op de Partij voor de Dieren stemmen. Overwegend vegetarisme hoort voor mij net zo bij een bewuste levensstijl als het scheiden van afval of het gebruik van openbaar vervoer. Het is niet noodzakelijk, het is niet verplicht, maar sommigen voelen zich er nu eenmaal lekkerder bij.