Stel je voor

Je bent een man en je vrouw is zwanger van jullie eerste kind. Jij wilt niet weten of het een jongetje of een meisje is en daarom zoeken jullie twee prachtige originele namen uit die ook nog eens bij elkaar passen. Op de dag van de geboorte blijkt dat jullie een zoon hebben gekregen en jullie noemen hem Tristan. De naam die jullie voor het meisje hebben bedacht wordt netjes in papier verpakt en gaat de kast in. Je weet maar nooit wie er op een dag nog meer geboren zal worden.
Maar dan schrijft een Nederlandse schrijver in een vlaag van inspiratie een dikke roman over een tienermeisje en haar vader. De naam van het tienermeisje wordt de titel van het boek en de roman wint twee belangrijke literaire prijzen en staat overal in bestsellerlijsten. De naam die eerst zo origineel was, staat nu dagelijks in de krant en alleen mensen die nooit in boekwinkels komen, kennen hem niet.
Een jaar later verwacht je vrouw haar tweede kind. En weer wil jij niet weten of het een jongetje of een meisje is. Jullie verzinnen een nieuwe naam voor het geval het een zoon wordt en halen de meisjesnaam uit de kast voor het geval het een meisje is. Jullie denken er niet aan een andere naam te verzinnen. Waarom zouden jullie? Alleen omdat een of andere schrijver er zo nodig mee aan de haal moest gaan? Jullie waren eerst, dus jullie houden de naam. Op 21 april 2008 wordt jullie dochter geboren en jullie noemen haar Tirza.

Ik ben blij dat ik zo’n koppige broer en schoonzus heb, want wie wil er nu geen nichtje hebben dat Tirza heet?

PS Reageren is alleen mogelijk op recente berichten. Een paar dagen na publicatie gaat de brievenbus op slot.