Roland Holst Huis – Bergen (8)

In dit huis bestaan geen vaste tijden. Ik sta op wanneer ik wakker word, eet als ik honger heb en werk zolang ik me kan concentreren. Een schrijversparadijs. Soms heb ik voor het ontbijt al een hoofdstuk gedaan en soms zijn juist mijn avonduren het meest productief. In Parijs schrijf ik in een ritme dat is gebaseerd op de openingstijden van de bibliotheek en het werkschema van mijn muzikale (lees: lawaaierige) echtgenoot. Hier bepaalt het weer en mijn gemoed wat er gebeurt.
De omstandigheden zijn voor mij nog eens extra bijzonder omdat ik een roman schrijf waarin de omgang met tijd een belangrijk thema is. In het dorp waar mijn hoofdpersonage is geboren en waarin zij na een zevenjarige odyssee terugkeert, trekken de bewoners zich niets van kloktijden aan. ‘Wanneer iets begon of eindigde kon niet van tevoren worden vastgesteld: een concert barstte los wanneer de zaal was gevuld en hield op wanneer de laatste toon was uitgestorven.’
Net als in de Toverberg van Thomas Mann, een boek dat ik een jaar geleden las en dat mij zeer heeft geïnspireerd, is het thema ‘tijd’ in mijn roman verbonden met ervaring en ziekte. Hoe lang duurt een week wanneer je onderweg bent en er voortdurend nieuwe stimuli zijn om je af te leiden? En hoe lang duurt een week wanneer je doelloos de dood afwacht? Mijn ervaring is dat een periode hoe dan ook langer duurt wanneer je niet bijhoudt hoe snel de wijzers gaan.
‘Natuurlijk was niemand zo naïef te denken dat ze de tijd konden stilzetten door hem te veronachtzamen – de tijd liep door of de minuten geteld werden of niet – maar hun uurloze bestaan gaf hen de vrijheid om op eigen tempo te leven: ze waren nooit te vroeg of te laat.’

P.S. Vanmiddag moet ik helaas wel een schrijf- of duinmoment inleveren voor een bezoek aan een kledingwinkel. Aangekomen met de zon van Ibiza op mijn huid en een koffer vol zomerjurken, ben ik gedwongen elke dag dezelfde spijkerbroek en trui aan te trekken – mijn garderobe moet vernederlandst worden, of misschien wel verkust, want de wind hier tussen de duinen is zelfs met een zonnetje erbij nog koud.