Roland Holst Huis – Bergen (9)

Gisteren trof ik na een rondje boodschappen in het dorp de tuinman aan. De regen van de afgelopen weken had voor een excessieve groei gezorgd zodat veel snoeien en maaien noodzakelijk was. Het bordje met de naam ‘A.Roland Holst Huis’ was volledig achter de rozen verdwenen en dat was jammer, want iedere morgen (en vooral op zondag) stopten er nieuwsgierigen voor het hekje aan de weg om een blik in de tuin te werpen. ‘Is dit het huis van de beroemde dichter?’,  stond op hun voorhoofd geschreven. Ja zeker, alleen zat er nu een meisje achter het bureau (‘Misschien zijn kleindochter?’) die afhankelijk van haar humeur naar de dagjesmensen zwaaide of stoïcijns naar het beeldscherm loerde.
De rozen, zo vertelde de tuinman mij, waren uit Engeland gehaald door Didia de Boer, een vriendin en buurvrouw van Roland Holst die na zijn dood in dit huis woonde. Er bloeiden maar liefst zeven verschillende soorten. Toen ik hem bekende dat ik niets van planten en bloemen wist, bood hij aan me een paar namen te leren waar ik dankbaar gebruik van maakte. Eindelijk zou ik de woorden die ik kende (Rhodondendron, Fuchsia) kunnen koppelen aan de planten die ik voor me zag. Maar nee, want de tuinman had alleen (soms uitheemse) planten gekozen waar ik nog nooit van gehoord had en omdat ik zelden een naam kan onthouden tenzij ik het op papier heb zien staan, weet ik niet veel meer dan dat er een afgeleide van perzikkruid staat te bloeien en er ergens een oerphlox groeit.
Bij zijn vertrek knipte hij een geknakte roos van een struik. ‘Hier voor jou, zet maar in een vaasje.’ En dat deed ik.