Redacteur

Gisteren was ik voor een dag redacteur. Of script doctor zoals het in het jargon van mijn scenario schrijvende Amerikaanse echtgenoot heet.
De producent die het project meer dan een jaar geleden tekenende, was niet  tevreden over de nieuwe versie van het script en stuurde de schrijvers naar huis met het verzoek er nog eens naar te kijken. Vragen om gerichter commentaar leidde tot de reactie dat er iets niet klopte en er iets niet lekker liep, maar wat dat precies was moesten de schrijvers zelf maar uitzoeken. Frustratie alom.

Uiteraard stelde ik voor het een keer kritisch te lezen – ik beloofde geen wonderen, maar kon allicht proberen mijn vinger op dat ‘iets’ te leggen. Het was de eerste keer dat ik een volwassen scenario van een ander onder handen nam en ik moet zeggen: dat viel niet mee. Want ik voelde vrij snel wat er scheef zat en waar, maar het was niet eenvoudig dat in begrijpelijk termen uit te leggen aan de man die met hele andere ogen naar zijn personages en scènes keek. Al met al een ervaring om te herhalen.