Oponthoud

Als schrijver heb ik het recht me uit de wereld terug te trekken om me te concentreren op mijn werk. Tegelijk voel ik de plicht met de wereld in contact te staan omdat schrijven anders wel heel solipsistisch kan worden. De balans tussen me terugtrekken en in contact staan heb ik nog niet gevonden.
Vanmorgen bijvoorbeeld. Vol goede moed ga ik op weg naar het Institut Neerlandais om daar in de bibliotheek te schrijven, maar halverwege het 7e arrondissement mag ik niet verder. Op kruispunten wordt het verkeer door agenten geregeld, gewapende wachten staan op iedere hoek, boven mijn hoofd cirkelen helikopters, busjes van de gendarmerie staan op de stoep en overal klinken sirenes.
‘Il y a un problème?’ vraag ik in al mijn naïviteit.
Een agent geeft me een kort en nors antwoord. Er blijkt een cordon aan te komen waarvoor de halve wijk is afgezet en ik durf niet te vragen voor wie of waarom. Ik zal het vanavond wel weer in de krant kunnen lezen.