Les petites mouchoirs

Afgelopen donderdag vond in een bioscoop aan de Champs-Elysées de avant-première plaats van de nieuwe film van Guillaume Canet, een acteur & regisseur die in Nederland wellicht nog niet zo bekend is, maar voor wie de Fransen hysterisch kunnen juichen. Ook voor zijn vriendin, Marion Cotillard, die in de film van haar geliefde speelt en eerder een Oscar won voor haar rol als Edith Piaff, leeft het enthousiasme gemakkelijk op. Dus toen ik met mijn uitnodiging voor Les petites mouchoirs in handen de metro uitkwam, de rode loper opliep en er groot applaus losbarstte, vermoedde ik dat dit welkom niet voor mij was bedoeld. Achter mij moest iemand anders zijn gearriveerd.

De zaal was propvol. Eerder die week had ik een zekere eer gevoeld uitgenodigd te zijn als de vrouw van een scenarist die zojuist een contract had getekend met de beroemde producent Alain Attal. Ter plaatse was ik een van de vijfhonderd aanwezigen. Voor aanvang van de film werden alle acteurs en producenten op het podium geroepen om een applaus te ontvangen voor het werk dat wij nog moesten aanschouwen. De regisseur van de zojuist gecontracteerde film fluisterde in mijn oor: ‘Ook als ik deze film niet goed zou vinden, moet ik hem goed vinden.’ En ik knikte, want een commercieel succes van Les petites mouchoirs betekent geen budgetproblemen voor de film van mijn man.

Een erg objectieve recensie kan ik dus niet schrijven, al zeg ik wel: de film is fantastisch en zodra hij in de Nederlandse bioscopen draait, moet u hem allen gaan zien!
Waarom? Omdat er verschrikkelijk hilarische scènes in zitten, er vreselijk goed geacteerd wordt door met name Cotillard en François Cluzet en de film een intiem beeld geeft van hoe Fransen met elkaar omgaan. Les petites mouchoirs bevat veel dialogen en weinig actie en toch blijf je twee en een half uur geboeid kijken.

Zo geboeid, dat ik na afloop, rond middernacht, mijn honger was vergeten. Uit pure blijdschap dronk ik vervolgens een aantal glazen champagne in een nachtclub waar ik op mijn hoge hakken tot mijn schrik langer was dan de schare acteurs die daar ook rondliepen. Het schijnt dat ik met een van hen nog gedanst heb.

Meer informatie over Les petites mouchoirs (in het Engels) op imdb.