Klagende buren

Gisteravond aten we in een Italiaans Restaurant. Links van ons zat een jong Amerikaans stel uit New York. Rechts van ons een zestigplus echtpaar uit Zuid-Frankrijk. D. en ik proostten op het spoedig vinden van een geschikt huis voor onze bruiloft en probeerden de conversaties van onze buren niet te horen. Toch raakten we steeds afgeleid, want de toon waarop ze spraken was indringend.
Aan de linkerkant klaagde het Amerikaanse meisje over het voedsel dat zij snel en in grote happen tot zich nam. De porties waren te klein. Er zat niet genoeg zout op. Thuis smaakte alles beter. Aan de rechterkant was het de man die zijn beklag deed. Het brood kwam niet snel genoeg. Het water was niet koud. De tafel was veel te wankel.
D en ik keken elkaar aan en konden onze lach bijna niet inhouden. ‘Links van ons zit mijn verleden,’ zei hij, ‘en rechts van ons zit de toekomst die ik gehad zou hebben als ik niet veranderd was.’
Ik glimlach. Yoga doet wonderen.