Intermezzo – Londen – I.M. M.B.

Hoe cru kan het leven zijn?

Het is drie jaar geleden dat je Michael, een van je beste vrienden, hebt gezien. Tijdens een eerdere periode in je leven is hij een surrogaatvader voor je geworden en hebben jullie veel samengewerkt. Hij is ook muzikant, een beroemde zelfs, en jullie delen humor, rock’n roll en moeilijke karakters.
Je schreef een scenario met hem en maakte de eerste opnames van zijn zoon, die inmiddels in een zeer succesvolle band overal ter wereld optreedt. Fijn voor de zoon natuurlijk, maar toen jij twee jaar geleden trouwde en Michael als getuige wilde vragen, was hij op toernee met diezelfde band. Je zag elkaar wanneer het kon – na een concert in Parijs, op doorreis in Duitsland, op je enige vrije dag in L.A.
Eindelijk komt de band van de zoon weer eens naar Nederland – twee concerten in Utrecht en Zwolle en jij hebt een vrouw die in Bergen verblijft;  eindelijk zullen jullie elkaar weer zien. Maar er is nog een festival in België, twee dagen daarvoor, en daar krijgt Michael een fataal hartinfarct.

Mijn man en ik komen net terug van vierentwintig uur Londen waar we samen met de zoon en een besloten groep vrienden Michael hebben herdacht door in zijn favoriete Indiase restaurant te eten, om zijn favoriete stand-up comedian te lachen en daarna zijn favoriete whisky te drinken.
Michael; ik ken je vooral uit verhalen en had graag de tijd gekregen om naar jou te luisteren. Je surrogaatzoon zal je vreselijk missen.