Het migrerende type

Reizigers bestaan in alle soorten en maten, maar zijn met een beetje goede wil in twee categorieën te verdelen: de idealistische en de verzamelende reizigers.

Idealistische reizigers zijn op zoek naar de perfectie van een ideaalbeeld. Ze zoeken de droomberg, de droomstad, de droomwoestijn en omdat niets met het ideaal samenvalt, raken ze steeds teleurgesteld. Als een idealistische reiziger zou vinden wat hij zocht, zou hij het reizen opgeven en op zijn droomplek blijven.

Verzamelende reizigers zijn op zoek naar de uniciteit van het banale. Ze vergelijken bergen, steden of woestijnen en stellen met genoegen vast dat ze allemaal anders zijn. Verzamelende reizigers kunnen niet teleurgesteld raken, want ze vinden overal wel iets uitzonderlijks. Als verzamelaars van curiosa raken ze nooit uitgereisd.

Zelf behoor ik tot de laatste categorie. Van kinds af aan ben ik benieuwd geweest naar daarginds. Niet omdat het daar beter zou zijn, maar simpelweg omdat het daar anders was. Een land waar de zon altijd schijnt, je niet op tijd naar bed hoeft en niemand je tijdens het lezen stoort, bestond misschien niet. Een land vol nieuwe ervaringen wel.

Na het lezen van van Nils Holgerssons avonturen  droomde ik ervan zelf op de rug van een gans mee te vliegen. Het leek mij een prima manier om de wereld te verkennen. Dat ik nog geen kabouter had gevonden om mij te kunnen verkleinen, was bijzaak. Een gans zou het zijn. Helaas ontdekte ik al gauw dat de vogels die bij ons op de dijk langs de IJssel bivakkeerden niet van het migrerende type waren. Ik zou dus…

>> lees verder op de website Schrijver in Frankrijk van Caspar Visser ‘t Hooft >>