Een jaar

Ik lig op het strand van Formentera. Of nauwkeuriger uitgedrukt; ik hang in een ligstoel op het gazon van ons hotel dat tegen het strand is aangeplakt. Nu Salto mortale is afgeleverd, kan ik ontspannen. Spaanse jongens rennen op en neer om mijn man en mij van koud water te voorzien en van amandelen en smoothies en cocktails. Samen met vier Duitsers en een Engelsman zijn we de enige gasten hier. Naseizoen. Het waait wat harder, het wordt wat eerder donker, de luchttemperatuur is iets lager, maar september is een uitstekende maand voor dit Zuid-Europese eiland. Aan het einde van de dag word ik door een schone Spaanse met sterke armen gemasseerd en daarna kan ik nauwelijks meer praten, zo high ben ik ervan. Het komt misschien ook omdat we vergeten zijn te lunchen, want zo gaat dat in de zon met amandelen en martini’s met watermeloen. En oh ja, de reden van ons verblijf: we zijn vandaag precies een jaar getrouwd.