Detective (1)

Noem het gerust een obsessie. Twee keer per week zie ik een arts, dagelijks zoek ik een paar uur naar informatie op het web en vrijwel ieder moment leg ik mijn eet- en gedragspatronen onder de loep.
Toen ik in januari in Amsterdam verbleef, was ik voor het eerst in zeven jaar eczeemvrij. Zodra ik terug in Parijs kwam, begon mijn huid weer op te spelen. En omdat ik dacht dat mijn huid was opgeklaard vanwege mijn detox- en vegan dieet, besloot ik dat dieet weer te volgen, met het verschil dat ik wel vis bleef eten, want vis is gezond. Maar het eczeem bleef.
Omdat ik in mijn leven al vier dermatologen heb gekend, die mij crèmes hebben voorgeschreven die mij niet hebben genezen, besloot ik dit keer naar een allergoloog te gaan. Ik moet weten wat mijn eczeem veroorzaakt en ik dacht: zij neemt bloed af, voert wat testen uit en geeft mij de uitslag. Maar nee. Het is hard werken, met plakkertjes op mijn rug die 48 moeten blijven zitten en prikjes in mijn arm, die bulten opleveren of alleen rood worden. Het resultaat tot nu toe: ik heb een voedselallergie voor alle soorten vis en schelpdieren en ben verder allergisch voor metalen (nikkel, chroom, kobalt), huismijt, huisdieren, parfums en allerhande chemicaliën.
Ik hield op vis te eten, maar het eczeem bleef. Toen begon de detective in mij na te denken en zij bedacht dit: in Amsterdam woonde ik in een biologisch huis met biologische zeep, biologisch afwasmiddel, biologische wc-reiniger, biologische shampoo etc. Gisteren heb ik dus alle geparfumeerde boosdoeners in de keuken en badkamer verzameld en aan de buurvrouw gegeven en vandaag is mijn eerste dag in een chemicaliënarm huis. Ik hoop dat het helpt.