Dagelijkse inefficiëntie

Op de deur van de drogist hangt een handgeschreven briefje waarop staat dat de winkel tot nader orde gesloten is vanwege inventarisatie. Achter de glazen deuren staan twee meisjes in witte schorten voor leeggehaalde planken. Ik haal mijn schouders op en loop door.
In de biologische winkel even verderop steven ik op het koelvak af waar normaal gesproken de gekiemde zaden liggen en waar een leeg schap me nu bijna smalend aan staart. Omdat ik verder niets nodig heb, verlaat ik de winkel onverrichter zake.
Bij de bank waar ik een cheque van mijn echtgenoot aflever, wijst de beambte afkeurend naar de datum die onder de handtekening staat gekriebeld. ‘C’est demain’, zegt ze en ik beaam het. Mijn man en ik zijn niet zo goed in datums en een dag te vroeg gokken is blijkbaar onacceptabel.
Weer thuis overzie ik mijn inefficiëntie.  Morgen nog maar eens proberen. Het blijft wennen in Frankrijk.