Brief aan mijn jongere zelf (2)

Boekenweek 2010
Titaantjes – Opgroeien in de letteren.

Lieve Claire,
Laat ik het er maar meteen uitgooien: je bent een aanstelster, een fanaticus, een lijf geworden cliché. Sta onmiddellijk van die keukenvloer op en haal het plakband van dat apparaat. ‘Nestor Martin’ is het merk van een oven. Half afgedekt wordt het niet de naam van je toekomstige vriend.
Ik weet dat dit je eerste grote verliefdheid is, die natuurlijk in geen velden of wegen beantwoord wordt en dat ik daarom mild moet zijn. Meisjes worden nu eenmaal verliefd, zeker op jongens die jaren ouder zijn. Het onvermijdelijke liefdesverdriet is straf genoeg.
Maar ik weet wat er komen gaat. Dat het na die eerste verliefdheid niet ophoudt. Ik weet dat jij in pauzes naar jongens gaat staren, dat je briefjes in hun brievenbus zult doen, dat je ellenlange passages in ons dagboek zal schrijven over welke jongens wel of geen gevoelens voor jou zouden kunnen hebben en welke jongens wel of geen verlangens in jou wakker roepen. Ik weet dat je uren, dagen, weken en maanden van je tijd zult verdoen met de meest stupide activiteiten en ik weet ook dat die later geen enkele waarde meer zullen hebben voor wie jij ondertussen geworden bent.
Ik wil je dus waarschuwen. Als je de liefde wilt leren kennen, sluit je dan op in je kamer met een stapel boeken. Lees Werther. Lees Madame Bovary. Lees Wuthering Heights. Ze zullen je meer over de liefde vertellen dan al je loze hartstochten bij elkaar.
En misschien is het niet verstandig dit te verklappen, maar uiteindelijk komt het allemaal goed: aan het einde van je studie kom je hem tegen en het zal liefde op het eerste gezicht zijn. Wederzijds.
Tot zover en liefs, CP