Bobo (*)

Een regisseur, die onlangs een contract heeft getekend voor zijn eerste lange speelfilm en een beurs van het fonds ontving voor het schrijven van zijn tweede, heeft zin in een feestje. Gelukkig is hij jarig in maart en heeft hij een reden.
Samen met zijn vriendin, die op de prestigieuse kunstacademie van de Sorbonne heeft gestudeerd en werkt aan haar eerste expositie lithografieën, stelt hij een lijst van genodigden op. In de loop der jaren heeft hij helaas zoveel vrienden gemaakt, dat ze niet in zijn schamele 2-kamer appartement bij de Bastille passen, maar gelukkig bevindt zich te midden van die vrienden een oudere en zeer succesvolle kunstenaar, die een riant huis met een aansluitend atelier in de banlieu bewoont.
De kunstenaar, die bekend staat als zeer genereus, kan het verzoek van de regisseur om het feest bij hem te laten plaatsvinden niet weigeren en samen met zijn vrouw, die een beroemde stylist is, bouwt hij zijn atelier om tot een weergaloze eetkamer. Een chef, die de regisseur kent van zijn werk als cateraar tijdens filmopnamen, wordt ingehuurd om een zeven-gangenmenu voor zestien mensen te bereiden en de uitnodigingen worden geheel in stijl via de iPhone verzonden.
Op een zaterdagavond om half negen verzamelen de gasten zich in een salon waar een Picasso aan de muur hangt en de meubelstukken zo het museum voor moderne kunst in zouden kunnen. Iedereen heeft een fles wijn of een fles champagne meegenomen.
Naast de gastheer en zijn vrouw en de jarige en zijn vriendin zijn er de volgende figuren: een cameraman, een balletdanser, een journaliste, een tovenaar, een actrice, een scenarist, een postdoctorale student, twee muzikanten, een model, een muziekproducent alias scriptschrijver en een auteur.
Wanneer de schalen met krab rondgaan, zijn de eerste flessen al leeg en na het kaasplateau en het dessert, is de laatste bordeaux uitgeschonken. Ondertussen wordt er druk gediscussieerd over Slumdog Millionaire, over Guadeloupe, over de recente Césars en over het wel en wee van het artiestenbestaan. Namen en webadressen worden op servetten geschreven en er wordt gedanst, gerookt en cognac gedronken.
Tegen drieën gaan de eerste gasten naar huis en rond half vier kijken de regisseur en zijn vriendin elkaar in de ogen: over zes maanden weer?

* Bohémienbourgeois