Amsterdam (5) – Geroezemoes

Bij de ingang van de bibliotheek zet ik mijn telefoontje uit, zoals ik dat gewend ben. Binnen leer ik dat dit nogal ouderwets is. Surfend op internet, met de ellebogen op de studieboeken steunend of simpelweg verzonken in een luie stoel: overal om mij heen wordt druk getelefoneerd. De tijd dat de bibliotheek een ruimte van rust en stilte was is voorbij.
En het geluid is nog toegestaan ook. Bibliotheekmedewerkers lopen rond om bezoekers te vragen hun flesjes water in hun tas terug te stoppen (drinken mag wel, iets op tafel zetten niet), maar niemand maant aan tot stilte.
Het eerste uur verbijt ik me – ik wil mijn stiltecentrum terug! Daarna laat ik de sfeer tot me doordringen: hier wordt op een relaxte manier gewerkt. Jong & oud, autochtoon & allochtoon, toerist & Amsterdammer – kortom een mooie doorsnee van de stad is op deze zonnige dag naar de bibliotheek gekomen om tussen de boeken te zitten en zo nu en dan met buurman of buurvrouw te overleggen of met een moeder of een vriendje of een collega aan de telefoon te hangen. Zodra ik de sfeer accepteer, vind ik weer rust. Geroezemoes of niet, de bibliotheek blijft een uitstekende plaats om te schrijven.