Ach lieve dichter. Veertien dagen onder jouw rieten dak, in jouw tweede huid, met jouw poëzie om me heen – ik leer je kennen. In mijn gedachten heet je allang geen Roland Holst meer. Je werd Adriaan en daarna Jany,…

Zo veel te doen in Bergen en ik doe nergens aan mee. De concerten in de Ruïnekerk, de kunstmarkt, de tentoonstellingen in het Kranenburgh museum – ze gaan aan me voorbij. Een paar jaar geleden nog zou ik me daar…

In de middag rinkelde de huistelefoon en aarzelend nam ik op – het zou hoogstwaarschijnlijk niet voor mij zijn. Aan de lijn was een uiterst beleefde dame die vroeg of meneer Abrahams misschien deze maand in het huisje verbleef. Zij…

Na drie dagen beneden werken aan het grote bureau voor het raam, zit ik weer boven in het kleine kamertje. De concentratie is er beter. Beneden zijn de auto’s op de Nesdijk niet alleen hoorbaarder, je kunt ze ook via…

Gisteren trof ik na een rondje boodschappen in het dorp de tuinman aan. De regen van de afgelopen weken had voor een excessieve groei gezorgd zodat veel snoeien en maaien noodzakelijk was. Het bordje met de naam ‘A.Roland Holst Huis’…

In dit huis bestaan geen vaste tijden. Ik sta op wanneer ik wakker word, eet als ik honger heb en werk zolang ik me kan concentreren. Een schrijversparadijs. Soms heb ik voor het ontbijt al een hoofdstuk gedaan en soms…